Gekke gewoonten in een gekke wereld - Reisverslag uit Lilongwe, Malawi van :Yvonne Schuller - WaarBenJij.nu Gekke gewoonten in een gekke wereld - Reisverslag uit Lilongwe, Malawi van :Yvonne Schuller - WaarBenJij.nu

Gekke gewoonten in een gekke wereld

Door: Yvonne

Blijf op de hoogte en volg :Yvonne

14 Juli 2011 | Malawi, Lilongwe

Leven zonder stromend water went gelukkig heel snel (dat moet ook wel want sinds ik hier ben hebben we 0x stromend water gehad). We hebben een ongelooflijk sterke schoonmaakster die 2x in de week enorme emmers met water haalt bij de put. Hoe ze deze zonder hoofdpijn te krijgen op haar hoofd kan dragen is mij echt een raadsel. Ik krijg ze amper van de grond getild!
Er zijn hier wel regelmatig powercuts, wat soms best wel irritant is aangezien het koken hier ook electrisch gaat en we bovendien niet warm kunnen 'douchen' zonder eerst water te koken. En warm douchen is geen overbodige luxe, het is hier namelijk maar iets van 15 graden! Gelukkig wordt het weer als het goed is binnenkort beter, of zoals ze hier zeggen 'burning hot'. Ik ben benieuwd :-)

Het werken in het ziekenhuis wordt steeds leuker naarmate ik meer weet en leer. Ik sta sinds maandag in mijn eentje op de kinderafdeling en dat is best gek. Ineens ben ik de dokter die moet beslissen welke medicijnen we gaan starten en welke kinderen we gaan ontslaan. En het blijft toch frustrerend dat je zo weinig onderzoek kan doen hier! Daar denken de clinical officers hier echter anders over; die starten ongeveer bij iedereen met koorts gewoon meteen 2 soorten antibiotica en het liefst ook nog anti-malaria medicijnen (ook al is er in het bloed geen malaria te zien, het lab is hier immers niet echt betrouwbaar).
Er is in het hele ziekenhuis maar 1 arts werkzaam, dr. Banda. Voor de rest wordt het ziekenhuis gerund door clinical officers (CO's), die een soort verkorte medische opleiding hebben gedaan van 3 jaar en ook mogen opereren. Ze weten vaak heel veel van tropische geneeskunde, maar haken meestal af als het iets ingewikkelder wordt. Ik overleg dan ook vaak met dr. Banda en de 'chief CO', mister Msukwa. Hoewel zijn antwoord eigenlijk op alles wat ik voorstel steevast hetzelfde luidt: 'noooooo problem!!'. 'Do you think we can discharge this patient?' -'noooo problem!' 'Shall we start with quinine?' -'noooo problem!'. Als hij niet te vinden is in het ziekenhuis, zit hij meestal met 'Greens' (Carlsberg bier) in het 'drinking palace', een krakkemikkig dranktentje in het dorp. Ook als hij dienst heeft. Wat is er mis met in beschonken toestand patienten zien? :-S
Ik verbaas me wel vaker over de gang van zaken hier; zo hadden we laatst 500 ml bloed besteld voor een patientje, maar de volgende dag zagen we dat er maar 150 ml was gegeven. Op de vraag hoe dat kwam werd doodleuk geantwoord dat de zak op de grond was gevallen en ze alleen het restant hadden gegeven. Daar kom je dan 24 uur later achter, heel handig. En vanmiddag liep ik met een CO mee op de polikliniek, waar hij controle HIV patienten zag. Het is hier echter heel normaal om met meerdere collega's in een spreekkamer te zitten en meer aandacht te hebben voor je collega's dan voor je patient; ongegeneerd worden relatieproblemen besproken met elkaar, en tussen neus en lippen door wordt de patient gevraagd hoe het eigenlijk met hém gaat. Het is hier soms een gekke wereld!

Ik moet stiekem altijd een beetje lachen om de namen die patienten hier hebben; Wonderful, Grace, Happy, Gift, Bright.. maar soms waren de ouders blijkbaar minder positief gestemd bij de geboorte van hun kind, bijvoorbeeld toen ze hun kind de Chichewa naam Mavuto gaven, wat 'problemen' betekent. Vaak zijn kinderen nog al onder de indruk van zo'n rare blanke in een wit pak, en dat is meestal niet in positieve zin. Ongegeneerd word ik met grote ogen aangestaard en ik heb al menig kindje aan het huilen gebracht, door alleen maar naar ze te kijken. Een jongetje dat bij zijn moeder op schoot zat was constant aan het huilen, terwijl hij eigenlijk niet zo ziek meer was. Toen ik de CO vroeg waarom, had ik het antwoord eigenlijk al kunnen raden; 'Because he is scared of you!!'.
Tegenwoordig versta ik gelukkig ook bijna alles van wat er bij de overdracht gezegd wordt. En nee, die is niet in Chichewa, maar in het Engels met onverstaanbaar Chichewa accent. Soms wist ik niet eens of ze nou Chichewa of Engels praatten. Woorden eindigen hier standaard op -y, dus 'paeds' wordt 'paedsy' en 'blood pressure' wordt 'bloody pressure'. Zo wordt Yvonne dus ook regelmatig Yvony. Verder wisselen ze hier random de L en de R om, wat nogal eens tot verwarring leidt. Zo kan 'bleeding' heel makkelijk verward worden met 'breathing'. 'English' wordt 'Engrish', 'light' wordt 'right' (of andersom) etc. Ook beginnen ze zinnen vaak met 'Ofcourse', ook als dingen helemaal niet vanzelfsprekend zijn; 'Ofcourse he was admitted with headache'. (Of eigenlijk 'Ofcoulse he was admittedy with headachy'). En de laatste in het rijtje gekke taalgewoonten is dat ze 'he' en 'she' door elkaar gebruiken. ('He is pregnant!') Op het eind weet ik soms ook niet meer of we het nou over een hij of een zij hebben, en zoals je hierboven hebt gelezen is dat aan de namen ook niet zo makkelijk te herleiden.
En ik kan ook steeds meer mensen herkennen, in het begin vond ik namelijk dat iedereen op elkaar leek. Het feit dat veel vrouwen hier ongeveer elke dag een andere pruik dragen helpt ook niet echt mee in het herkenningsproces...

We moeten nog even een goed antwoord verzinnen op de vraag 'Naar welke kerk ga je?', wat na de vraag 'Hoe heet je?' ongeveer de meest gestelde vraag is hier. Ze begrijpen werkelijk niet dat ik niet geloof en nooit naar de kerk ga en kijken altijd een beetje geschokt als ik zeg dat ik de bijbel niet lees en nooit bid. Meerdere mensen hebben me hun bijbel aangeboden om hier te lezen. Toen ik zei dat ik niet geloofde dat God de wereld heeft geschapen, zeiden ze lachend 'Oh, dus je gelooft in dat verhaaltje van de evolutie?!'. Soms lijken ze echter gerustgesteld als ik zeg dat mijn ouders katholiek zijn opgevoed, en de truc is dan om snel van onderwerp te switchen ;-)

Tot snel! (sner!)

Foto's uploaden heb ik trouwens na 4 mislukte pogingen opgegeven, het internet is echt te traag!

  • 14 Juli 2011 - 15:26

    Linda:

    Super verhaal weer! Wat schreef je boeiend! Ben helemaal gefascineerd. Hier ook slechts 15 graden en heel veel regen en dat met Extrema overmorgen op mijn programma. Ga morgen regenlaarzen en poncho kopen ;-) Succes daar en geniet ze.
    xx Linda

  • 14 Juli 2011 - 15:33

    Robert-Jan:

    Gezien je persoonlijke kwalificatie als heiden en je aankomende dertigerschap is het wellicht tóch verstandig om op zoek te gaan naar (spirituele?) zingeving.

    Net als ik.... (???????????)

  • 14 Juli 2011 - 16:05

    Tamara Van Der Sar:

    Hoi Yvonne,
    Wat leuk om te zien dat je coschappen doet in Malawi! Supercool. Wat je schrijft klinkt ook superinteressant. Ik had nog steeds een abonnement op je waarbenjij.nu van Zuid-Amerika dus toevallig zag ik je verhalen in mijn inbox. Heel leuk om te lezen. Ik ben benieuwd naar je avonturen en ga je volgen ;) Groetjes! Tamara

  • 14 Juli 2011 - 17:04

    Marieke:

    Hey Yvonne,

    Leuk om te lezen allemaal. Klinkt als een geweldige ervaring. Veel plezier.

    x Marieke

  • 14 Juli 2011 - 18:50

    Clau:

    Hee Yf, wat een leuke update! En wat een andere wereld zeg. Maar ze zijn vast heel blij met je! En om je gerust te stellen: je mist qua zomer ook niet veel in NL op het moment. Vandaag had ik een sollicitatiegesprek maar was half weggewaaid/ weggeregend voordat ik bij het bedrijf aan kwam :-). Hopelijk wordt het hier ook snel weer burningly hotty! Veel succes en have fun! Xx

  • 14 Juli 2011 - 23:38

    Irma:

    Hey!

    Leuk.. verhalen met koud water... en het verlangen naar een warme douche. Goed idee trouwens..om straks maar weer eens extra te genieten van die douche. ;)

    Succes met jullie 'vergaderingen'

  • 16 Juli 2011 - 12:08

    Dinky:

    Yvony! Leuky om te lezyyy!!! geniet ervan! xx

  • 16 Juli 2011 - 17:20

    Patty:

    Hey Yvonne,

    vind het echt zo leuk om je verhalen te lezen! Alles wat je beschrijft is echt precies zo als ik het ook heb meegemaakt. Die mr. Msukwa idd met zn drankprobleem en nooo problem! Welke CO's werken er allemaal nog? Kom je vaak in Blantyre in het weekend? Kijk uit naar je volgende verhaal, en doe Veronica de groetjes! xxx Pat

  • 18 Juli 2011 - 22:13

    Laura:

    Wouw! Echt wouw! Wat een andere wereld, wat een ervaring! Echt top Yvie! Je hebt ook super veel verantwoordelijkheid, best wel eng lijkt me dat maar ook super leerzaam natuurlijk. Geniet van alles en veel pleziery!! Xie!

  • 29 Juli 2011 - 14:01

    Mirjam:

    waauuww... ik open nu pas mijn gmail (k gebruik alleen mn hotmail nog) en zie dat je prachtige verhalen schrijft! Leuk om te lezen en vooral tof om je avonturen te volgen!!!

    Ik kan alleen maar zeggen: wauw!
    Ik ga je volgen :)

    Kuuusss of nee CIUM!!

Reageer op dit reisverslag

Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley

Verslag uit: Malawi, Lilongwe

Malawi

Recente Reisverslagen:

17 Oktober 2011

Het einde van Yv's avonturen

21 September 2011

time flies...

04 September 2011

afscheid en (ver)taalbarrieres

25 Augustus 2011

Over geloof en bijgeloof

16 Augustus 2011

Afrika maakt creatief
:Yvonne

Actief sinds 21 Dec. 2006
Verslag gelezen: 241
Totaal aantal bezoekers 30692

Voorgaande reizen:

28 December 2014 - 28 Januari 2015

Costa Rica/Nicaragua

27 Juni 2011 - 20 Oktober 2011

Malawi

12 Juni 2009 - 28 Juli 2009

Indonesie

27 December 2008 - 02 Maart 2009

Boston, NYC, Peru, Bolivia, Ecuador

27 December 2007 - 14 Februari 2008

Argentinie, Brazilie, Uruguay

27 Februari 2007 - 15 Mei 2007

Guatemala, Belize, El Salvador

Landen bezocht: