De witte met het bruine hart
Door: Yvonne
Blijf op de hoogte en volg :Yvonne
28 Februari 2009 | Peru, Lima
De laatste weken hebben vragen als 'hoe lang ben je?' en 'speel je basketbal?' en 'heb je al een vriendje?' plaatsgemaakt voor andersoortige vragen als 'waarom ben je in godsnaam in NL geboren?' en 'Weet je wel zeker dat je Nederlands bent?' en 'Waarom verhuis je niet naar Zuid-Amerika?'. Met andere woorden, latinos vinden me meer latina dan Nederlands. En misschien is dat wel terecht gezien het feit dat ik altijd het hardste van iedereen meezong met alle salsa/reggaeton/bachata-liedjes, het eerste de dansvloer op vloog en de Nederlandse mensen standaard als ´koud en nogal afstandelijk´ bestempelde. Dus bij dezen hebben we het zwart op wit: ik ga later in Zuid-Amerika wonen.
Maargoed, we gaan even drie weken terug in de tijd, naar Nazca om precies te zijn. Dit gehucht is bekend om z´n lijnen in de woestijn die vanuit de lucht gezien enorme figuren vormen en waarschijnlijk honderden jaren geleden gemaakt zijn door de Nazca-mensen. Heel indrukwekkend! Omdat er verder niets te beleven was ben ik de volgende dag doorgereisd naar Trujillo, een stad ten noorden van Lima. Daar realiseerde ik me echter dat ik het met steden een beetje gehad had (leuk, weer een plein met fontein en een cathedraal..), dus ik ben met Cy, een Australisch meisje, verder gereisd naar Mancora; strand strand strand!! Precies waar ik aan toe was. Is er iets beters dan elke dag wakker worden met het geluid van de zee? Dan in een hangmat hangen met een vers fruitsapje? Om toch nog iets van lichaamsbeweging te krijgen ben ik weer gaan surfen, wat echt geweldig was! De golven waren perfect! Helaas was ik na een dag zo gruwelijk verbrand dat ik de drie dagen erna elke zonnestraal moest mijden :S Verder hebben we elke avond bij een kampvuur op het strand gezeten met gitaren en Chilenen en drankjes.
Toen bleek dat iedereen in Mancora voor de carnaval naar Montañita, een strandplaatsje in Ecuador zou gaan, besloten Cy en ik ook mee te gaan. Ook hier weer gesurft (les hebben van de Ecuadoriaanse surfkampioen is helemaal niet verkeerd ;)) en kampvuuravonden op het strand gehouden. En carnaval was echt gekkenhuis! De hele dag en nacht door muziek op straat, dansende mensen overal, feestjes op het strand.. prachtig. Nadeel was alleen dat alles belachelijk duur was; een nacht in een hostel kostte 40-50 USD! Ik heb daarom de laatste nacht samen met Jorien, een ander NL meisje, bij een (hyperactieve supervrolijke gestoorde) local in huis geslapen die ons uitnodigde in zijn 'casita del amor'. Het was superklein, en supersmerig, dus we hebben als ware huisvrouwen eerst de badkamer grondig schoongemaakt, haha! Tja, beter dan 50 dollar betalen voor een hostel en daar vervolgens niet slapen omdat je toch alleen maar aan het feesten bent. Helaas werd ik halverwege carnaval ziek en ben ik teruggegaan naar Mancora, waar de mensen van het hostel supergoed voor me zorgden :) De dokter vond na 10 seconden lichamelijk onderzoek dat ik een parasiet had (waar ik als kritische dokter in spe natuurlijk zo mijn twijfels bij had) en bonjourde me met een antiparasietenpil-recept weer de deur uit. Gelukkig bleek na nader onderzoek dat hij ongelijk had; de parasiet bleek een bacterie en na een week antibiotica voel ik me weer bijna als vanouds. Eind goed al goed dus. Ondertussen ben ik weer in Lima, waar ik gisteravond de perfecte laatste avond beleefde in een salsaclub! Over een paar uur stap ik alweer het vliegtuig in naar huis.. en ik weet niet zo goed wat ik daarvan moet vinden. Aan de ene kant wil ik hier echt nog lang niet weg, aan de andere kant heb ik ontzettend veel zin om jullie allemaal weer te zien, om eindelijk naar een normaal huis te verhuizen, om weer te zouken etc. Alvast een hele dikke knuffel, nu nog vanuit Peru! En dank voor al jullie lieve berichtjes!
Oh, vergeet ik bijna mijn leermomenten te vermelden:
- drinken voordat je proost leidt in Peru niet tot 7 jaar slechte seks maar slechts tot 7 minuten!
- Peruanen schijten niet in hun broek van angst, maar in hun sandwich (??!)
- Dat de wereld echt klein is bleek wel toen een Peruaan in Trujillo mijn salsaleraar uit de Canti bleek te kennen en ik in Montañita een meisje tegenkwam uit Castricum die ook nog eens in dezelfde straat bleek te wonen.
Maargoed, we gaan even drie weken terug in de tijd, naar Nazca om precies te zijn. Dit gehucht is bekend om z´n lijnen in de woestijn die vanuit de lucht gezien enorme figuren vormen en waarschijnlijk honderden jaren geleden gemaakt zijn door de Nazca-mensen. Heel indrukwekkend! Omdat er verder niets te beleven was ben ik de volgende dag doorgereisd naar Trujillo, een stad ten noorden van Lima. Daar realiseerde ik me echter dat ik het met steden een beetje gehad had (leuk, weer een plein met fontein en een cathedraal..), dus ik ben met Cy, een Australisch meisje, verder gereisd naar Mancora; strand strand strand!! Precies waar ik aan toe was. Is er iets beters dan elke dag wakker worden met het geluid van de zee? Dan in een hangmat hangen met een vers fruitsapje? Om toch nog iets van lichaamsbeweging te krijgen ben ik weer gaan surfen, wat echt geweldig was! De golven waren perfect! Helaas was ik na een dag zo gruwelijk verbrand dat ik de drie dagen erna elke zonnestraal moest mijden :S Verder hebben we elke avond bij een kampvuur op het strand gezeten met gitaren en Chilenen en drankjes.
Toen bleek dat iedereen in Mancora voor de carnaval naar Montañita, een strandplaatsje in Ecuador zou gaan, besloten Cy en ik ook mee te gaan. Ook hier weer gesurft (les hebben van de Ecuadoriaanse surfkampioen is helemaal niet verkeerd ;)) en kampvuuravonden op het strand gehouden. En carnaval was echt gekkenhuis! De hele dag en nacht door muziek op straat, dansende mensen overal, feestjes op het strand.. prachtig. Nadeel was alleen dat alles belachelijk duur was; een nacht in een hostel kostte 40-50 USD! Ik heb daarom de laatste nacht samen met Jorien, een ander NL meisje, bij een (hyperactieve supervrolijke gestoorde) local in huis geslapen die ons uitnodigde in zijn 'casita del amor'. Het was superklein, en supersmerig, dus we hebben als ware huisvrouwen eerst de badkamer grondig schoongemaakt, haha! Tja, beter dan 50 dollar betalen voor een hostel en daar vervolgens niet slapen omdat je toch alleen maar aan het feesten bent. Helaas werd ik halverwege carnaval ziek en ben ik teruggegaan naar Mancora, waar de mensen van het hostel supergoed voor me zorgden :) De dokter vond na 10 seconden lichamelijk onderzoek dat ik een parasiet had (waar ik als kritische dokter in spe natuurlijk zo mijn twijfels bij had) en bonjourde me met een antiparasietenpil-recept weer de deur uit. Gelukkig bleek na nader onderzoek dat hij ongelijk had; de parasiet bleek een bacterie en na een week antibiotica voel ik me weer bijna als vanouds. Eind goed al goed dus. Ondertussen ben ik weer in Lima, waar ik gisteravond de perfecte laatste avond beleefde in een salsaclub! Over een paar uur stap ik alweer het vliegtuig in naar huis.. en ik weet niet zo goed wat ik daarvan moet vinden. Aan de ene kant wil ik hier echt nog lang niet weg, aan de andere kant heb ik ontzettend veel zin om jullie allemaal weer te zien, om eindelijk naar een normaal huis te verhuizen, om weer te zouken etc. Alvast een hele dikke knuffel, nu nog vanuit Peru! En dank voor al jullie lieve berichtjes!
Oh, vergeet ik bijna mijn leermomenten te vermelden:
- drinken voordat je proost leidt in Peru niet tot 7 jaar slechte seks maar slechts tot 7 minuten!
- Peruanen schijten niet in hun broek van angst, maar in hun sandwich (??!)
- Dat de wereld echt klein is bleek wel toen een Peruaan in Trujillo mijn salsaleraar uit de Canti bleek te kennen en ik in Montañita een meisje tegenkwam uit Castricum die ook nog eens in dezelfde straat bleek te wonen.
-
28 Februari 2009 - 18:34
:Yvonne Schuller:
Foto´s foto´s foto´s!!! @ www.flickr.com/photos/yvonneschuller -
28 Februari 2009 - 19:33
Nikki:
Tot snel Chica... Ik kom je opzoeken hoor als je gaat emigreren!
liefs... x -
01 Maart 2009 - 06:33
Len:
Geoie reis en tot snel!!!!!!!xxxxxxxxxxx -
01 Maart 2009 - 10:06
Guusje:
Oh nee is je avontuur nu al weer bijna voorbij!! Oh wat gaat de tijd toch snel, nou we zullen je opvangen hoor!! Voor mental support kun je altijd bij me terug! Vet dat je in Mancora geweest bent, wat een paradijs niet waar!!
Vliegse en tot snel, x -
02 Maart 2009 - 09:00
Neef Robert:
Ik zag de foto's van 'casita del amor', maar dan betaal ik toch liever 40 dollar (= 2 euro tegenwoordig?) voor een hostel. Je vader zou zich omdraaien in zijn bed als hij ziet waar (en vooral bij wie) zijn dochtertje uit hangt!
;-)
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
