Een wijze les
Door: Yvonne
Blijf op de hoogte en volg :Yvonne
25 Juli 2011 | Malawi, Lilongwe
Na een maand hier in het ziekenhuis kan ik me nog steeds over dingen verbazen. Zo was ik laatst op de operatiekamer omdat een vrouw een keizersnee kreeg. Ik had laatst toevallig al een vrouw gezien die een week na een keizersnee heel ongelukkig in haar bed lag omdat haar halve maagdarmstelsel door het litteken naar buiten puilde; ze hadden per ongeluk de spierlaag niet dichtgehecht, foutje. Dus ik was erg benieuwd hoe keizersnedes er in Malawi aan toe gaan. Nou, slecht! Het begon al met omkleden: er wordt in de kleedkamer geen onderscheid gemaakt tussen schone en vieze kleding, dus iedereen doet maar wat aan. Als je geluk hebt vind je iets waar nog geen gaten in zitten en wat er nog een beetje uitziet als een OK-pakje. Onder je broek trek je regenlaarzen (?) aan en als je geen haarnetje meer kan vinden, dan knoop je toch gewoon een broek om je hoofd? Gelukkig zijn de mondkapjes wel disposable en dus schoon. Handen wassen gebeurt met een vies stukje zeep en zonder stromend water (dus moet je iemand vinden die uit een emmer water over je handen heen wil gooien) en steriliteit is hier ook maar iets relatiefs. Wasinstructies worden standaard in de wind geslagen en net aangetrokken steriele jassen (want die zijn er dan weer wel) worden vakkundig onsteriel gemaakt. De leerling-verpleegkundigen stond vrolijk met haar net (steriel) behandschoende handen te wapperen en de CO veegde zijn nog niet behandschoende handen nog maar eens af aan zijn steriele jas. De 'steriele' doeken zien eruit als doekjes die ik nog niet eens in de keuken zou gebruiken, vol met gaten. Als de patient eenmaal klaarligt en verdoofd is, houdt de 'anesthesist' gedurende de hele operatie handmatig de bloeddruk en de hartslag in de gaten, want daar zijn natuurlijk geen apparaten voor. Na een half uur wroeten kwam er eindelijk een paars/blauw slap kind uit de buik van moeder, maar de verpleegkundige die hem opving wist duidelijk niet zo goed wat ze daarmee aan moest. Uiteindelijk hebben Marjolijn en ik zelf maar handschoenen aangetrokken en dat kind stevig over de rug gewreven, totdat het gelukkig ging huilen en weer wat kleur kreeg...Dus ik kan jullie een wijze les meegeven: Zorg dat je nooit, en dan benadruk ik NOOIT, geopereerd hoeft te worden in Malawi.
Vorige week zag ik tijdens de ochtendronde een kindje van 2 weken oud die die nacht was opgenomen vanwege veel huilen en niet willen eten en drinken. Toen ik het kindje 's morgens zag lag het slap in moeders armen, hoorde ik bijna geen ademhaling meer, maar nog wel hartslag en waren de pupillen verwijd en lichtstijf. Voor ik het wist stonden de CO en verpleegkundige dat kindje te reanimeren, maar het mocht helaas niet baten; na een paar minuten was het overleden. '8.15 pm death confirmed. May her soul rest in peace.' Het gehuil van de moeder ging echt door merg en been, vreselijk. Helaas horen dit soort dingen er ook bij...
Gelukkig doen we in het weekend altijd hele leuke dingen met z'n allen, om de narigheid van ons af te zetten. Twee weken geleden zijn we naar een heel mooi wildlife park gegaan, waar we in alle rust, zonder hysterisch fotograferende andere toeristen, konden genieten van olifanten, nijlpaarden, apen, wrattenzwijntjes (pumbah!) en impala's. Het heeft zo z'n voordelen, een vrij onbekend en niet toeristisch land! 's Avonds kwamen de 'Black Missionairies' optreden, een Malawiaanse reggaeband. We kwamen al op z'n Malawiaans een uur te laat, maar uiteindelijk waren we nog ruim 2 uur te vroeg. Ze traden op bij de technische universiteit van Blantyre, en toen we daar op de campus stonden te wachten bood een student ons aan om de universiteit te laten zien. Onderweg kwamen we ineens langs een collegezaal waar allemaal mensen aan het zingen en dansen waren. Wat we zagen laat zich het best omschrijven als een uit de hand gelopen vrijdagmiddag-college, waarbij iedereen op een gegeven moment zijn pennen in de lucht gooit en op de collegebanken gaat staan. En zo stonden we dus ineens in de collegezaal tussen allemaal feestende Malawianen. Het bleek een 'gospel' feest te zijn en na een paar onwennige minuten stonden we vrolijk mee te 'hallelujah'-en en 'jesu christu'-en, hilarisch! Rond middernacht was het toch echt tijd voor de Black Missionairies, die op een provisorisch podiumpje stonden in iets wat het meest weghad van een shabby gymzaal. Het was echt geweldig! (totdat alle mannen daar zo dronken waren dat zelfs de mannelijke co-assistent onder ons niet meer veilig was voor ze) Mannen zijn hier nogal close met elkaar, wat een beetje homo-erotisch aandoet, maar vooral niet zo opgevat moet worden (homofilie is hier verboden!).
Afgelopen weekend hebben we onze collega co's opgezocht in Thyolo en een supermooie wandeling gemaakt door de theevelden. Al het groen deed bijna pijn aan mijn ogen! We hebben geluncht bij een picknickspot met fantastisch uitzicht en genoten van het zonnetje, dat eindelijk weer schijnt :D
Vorige week zag ik tijdens de ochtendronde een kindje van 2 weken oud die die nacht was opgenomen vanwege veel huilen en niet willen eten en drinken. Toen ik het kindje 's morgens zag lag het slap in moeders armen, hoorde ik bijna geen ademhaling meer, maar nog wel hartslag en waren de pupillen verwijd en lichtstijf. Voor ik het wist stonden de CO en verpleegkundige dat kindje te reanimeren, maar het mocht helaas niet baten; na een paar minuten was het overleden. '8.15 pm death confirmed. May her soul rest in peace.' Het gehuil van de moeder ging echt door merg en been, vreselijk. Helaas horen dit soort dingen er ook bij...
Gelukkig doen we in het weekend altijd hele leuke dingen met z'n allen, om de narigheid van ons af te zetten. Twee weken geleden zijn we naar een heel mooi wildlife park gegaan, waar we in alle rust, zonder hysterisch fotograferende andere toeristen, konden genieten van olifanten, nijlpaarden, apen, wrattenzwijntjes (pumbah!) en impala's. Het heeft zo z'n voordelen, een vrij onbekend en niet toeristisch land! 's Avonds kwamen de 'Black Missionairies' optreden, een Malawiaanse reggaeband. We kwamen al op z'n Malawiaans een uur te laat, maar uiteindelijk waren we nog ruim 2 uur te vroeg. Ze traden op bij de technische universiteit van Blantyre, en toen we daar op de campus stonden te wachten bood een student ons aan om de universiteit te laten zien. Onderweg kwamen we ineens langs een collegezaal waar allemaal mensen aan het zingen en dansen waren. Wat we zagen laat zich het best omschrijven als een uit de hand gelopen vrijdagmiddag-college, waarbij iedereen op een gegeven moment zijn pennen in de lucht gooit en op de collegebanken gaat staan. En zo stonden we dus ineens in de collegezaal tussen allemaal feestende Malawianen. Het bleek een 'gospel' feest te zijn en na een paar onwennige minuten stonden we vrolijk mee te 'hallelujah'-en en 'jesu christu'-en, hilarisch! Rond middernacht was het toch echt tijd voor de Black Missionairies, die op een provisorisch podiumpje stonden in iets wat het meest weghad van een shabby gymzaal. Het was echt geweldig! (totdat alle mannen daar zo dronken waren dat zelfs de mannelijke co-assistent onder ons niet meer veilig was voor ze) Mannen zijn hier nogal close met elkaar, wat een beetje homo-erotisch aandoet, maar vooral niet zo opgevat moet worden (homofilie is hier verboden!).
Afgelopen weekend hebben we onze collega co's opgezocht in Thyolo en een supermooie wandeling gemaakt door de theevelden. Al het groen deed bijna pijn aan mijn ogen! We hebben geluncht bij een picknickspot met fantastisch uitzicht en genoten van het zonnetje, dat eindelijk weer schijnt :D
-
25 Juli 2011 - 19:05
Anneke:
Goh.....Yvonne, wat een belevenissen,
mooie en minder mooie!! Voor ons een beetje onwerkelijk, voor jou nu realiteit!! Vol te houden door het compenseren van de "leuke" uitstapjes? Lees met verbazing je verhalen.....je doet er goed werk en in die omstandigheden, onbegrijpelijk!
Hou vol......sterkte en geniet af en toe ook een beetje! Dikke knuffel.... -
25 Juli 2011 - 20:49
Roos:
Ha Yves!
Wat een wijze les, daar houd ik me graag aan! Onvoorstelbaar..
Zet 'm op daar - halleluja!
Kus! -
26 Juli 2011 - 07:17
Nien:
Verdorie.. heel verhaal getypt en nu istie weg!! Dan maar even opnieuw...
Wat een verhaal zeg! Kan me voorstellen dat je idd NEVER NOOIT daar geopereerd wilt worden... Echt heavy. Maar gelukkig kunnen jullie in het weekend lekker stoom bij elkaar afblazen en genieten van het leven daar buiten het ziekenhuis!! :) Geniet ervan!!
Ik heb nog 1 week 'vrij' (druk leren!), dan 2 weken cursus en dan begint het echte leven voor mij in het MCA!!
X -
26 Juli 2011 - 08:34
Irma:
Klinkt allemaal wel heel bijzonder hoor! Zo zie je maar weer hoe goed we het hier hebben in ons Nederland!
Geniet maar extra tijdens je leuke uitjes!
Enjoy! -
26 Juli 2011 - 09:46
Robert-Jan:
Dank voor de les. Ik was eigenlijk toch al niet van plan me daar te laten opereren dus dat komt goed uit... -
28 Juli 2011 - 10:58
Clau:
Hee Yf,
Heftig verhaal, dat kunnen wij ons hier echt niet voorstellen... Gelukkig ook veel leuke dingen meegemaakt!
Je foto's zijn ook mooi! Hopelijk volgen er nog meer, maar het zal wel een eeuwigheid duren om die dingen te uploaden daar :-).
Liefs! -
31 Juli 2011 - 11:09
Linsey:
Hai Yv,
Wat ontzettend leuk om je verhalen te lezen. Krijg meteen weer een beetje heimwee naar het leventje daar.
Succes en ben benieuwd naar je volgende verhaal.
liefs Linsey -
02 Augustus 2011 - 14:09
Wim En Marianne :
Wat een belevenissen zeg, een hele ervaring! Wij kunnen ons voorstellen dat je af en toe erg geschokt bent. En wij waren gelukkig toch al niet van plan om naar Malawi te gaan, dus geopereerd worden hoeft daar ook niet.....Wel erg fijn voor jullie dat jullie in het weekend lekker kunnen ontspannen. Veel sterkte en groetjes uit zuid-Frankrijk! -
08 Augustus 2011 - 13:38
Jantien:
Hey Yv,
Elk nieuw verhaal hier is weer prachtig om te lezen. Mooi en verschrikkelijk, ik vind het knap dat je met de ellende om kan gaan en toch ook nog van het moois in Malawi kan genieten.
Zet 'm op! Liefs,
Jantien
-
08 Augustus 2011 - 15:06
Lenneke:
yv! wat leuk om een verhaal van te te lezen.
Heel veel plezier verder en sterkte!
x len
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
